به گزارش روز شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، اركستر زهی 'پارسیان' شب گذشته(جمعه) به رهبری ایرج صهبایی و سولیستی 'رافائل میناسكانیان'(پیانو) و 'مازیار ظهیرالدینی'(ویلن) در دو بخش برنامه خود را اجرا كرد.

با اجرای قطعه شماره 3 برای سازهای زهی اثر 'پل هیندمیت'، بحش اول كنسرت آغاز شد. این قطعه با فضای آرام سازهای زهی همراه بود كه فواصل نواخته شده توسط ویلن و ویلن آلتوها نامطلوب به گوش می رسید.

این اثر از لحاظ ساختاری با سكوت های مكرر همراه بود كه اركستر زهی 'پارسیان' توانست در رعایت كردن نوآنس و دینامیك موفق عمل كند كه در ادامه با یك فضای یكنواخت موسیقایی كادانس پایانی اجرا شد.

در بخش دیگر این اجرا، كنسرتو پیانو شماره 23 موتسارت با تكنوازی پیانو 'رافائل میناسكانیان' به همراه اركستر نواخته شد.

دسته سازهای بادی در این بخش به اركستر اضافه شدند. در این بخش تم اولیه اثر به زیبایی توسط سازهای زهی و بادی اركستر ادامه یافت و ساز پیانو با نواختن ملودی های پیوسته آغازگر قطعه بود.

به علت اجرای مطلوب ساز پیانو از لحاظ تكنیكال و بیان مفهومی ملودی ها، اركستر صدای سالم تری را نسبت به دیگر قطعات اجرا شده تولید می كرد كه نشان می دهد وجود یك نوازنده در سطح استاندارهای جهانی چقدر می تواند در اجرای مطلوب اركستر موثر باشد.

اجرای مطلوب سازهای بادی چون فلوت و كلارینت نیز در این قسمت قابل توجه بود كه تم های دگرگون شده اثر را به خوبی اجرا می كردند.

بخش دیگر این اثر با سلوی پیانو و اضافه شدن سازهای بادی و زهی آغاز شد. در این بخش نوآنس ها به خوبی رعایت می شد اما مطلوب نبودن فواصل موسیقایی سازهای ویلن مشهود بود.

بخش دوم این كنسرت با اجرای 'روندو فور ویولن'(rondo for violin) 'فرانتس شوبرت' با تكنوازی ویلن 'مازیار ظهیرالدینی' آغاز شد.

تم اولیه این اثر با فضای سازهای بادی و زهی همراه بود كه فضا را برای ورود ویلن آماده می كرد.

این قطعه، ریتمی دو ضربی داشت كه پاساژها (نوعی تكنیك اجرایی) و ملودی های پیوسته سریع از سوی نوازنده ویلن به خوبی اجرا شد و باید به این نكته اشاره كرد كه اجرا و همراهی مطلوب اركستر نیز در موفق بودن اجرای این اثر موثر بود.

سرناد برای سازهای زهی اثر 'انتنین دورژاك' به عنوان بخش پایانی كنسرت توسط اركستر زهی 'پارسیان' اجرا شد. سازهای بم زهی(ویلن سل ها) نقش مهمی را در بیان تم اولیه ایفا كردند.

این اثر تمی دو ضربی داشت كه بارها به شكل دگرگون شده و به همراه مدلاسیون های ملودیك ارائه می شد. رعایت نوآنس و دینامیك از سوی نوازندگان اركستر نیز در این بخش مشهود بود.

اجرای این رپرتوآر موسیقی در غرب از سطح بسیار بالاتری برخوردار است كه از دلایل اصلی آن می توان به وجود نظام آكادمیك در مكاتب موسیقی كلاسیك اشاره كرد و باید گفت كه اركستر زهی 'پارسیان' توانست با دانش و داشته هایی كه در خصوص مكاتب موسیقی كلاسیك در ایران وجود دارد، اجرایی در حد انتظار را ارائه كند.

فراهنگ ** 9252 ** 1071